muzyka polesia

Janka Edward



Bachus 
Edward Janka 
 
Skrzypek Edward Janka z Bachusa (1917-1993) gry na skrzypcach uczył się od jednego z Korszli, ze słynnej kapeli z Sawina. Przez jakiś czas grał w tej kapeli. Tuż przed wojną służył w wojsku w Równem na Wołyniu, gdzie grał na trąbce w orkiestrze. W 1944 roku został zmobilizowany do Ludowego Wojska Polskiego, gdzie również grał w orkiestrze.

W okresie powojennym grywał z kapelą na weselach i potańcówkach na terenie powiatów chełmskiego i włodawskiego. Grywał też przy mniejszych okazjach, jak pierzaczki czy też akompaniując do przedstawienia jasełkowego w sawińskiej parafii. Był „nutowcem-słuchowcem”: zasłyszane melodie zapisywał w nutach. Grywał zarówno oberki po starszych muzykach z okolicy, jak i klasykę, na przykład walce Johanna Straussa. We wspomnieniach rodziny jawi się jako muzykant niezwykle zawzięty na granie, który nie mógł długo wytrzymać bez instrumentu. Kiedy wychodził do orki w polu, to po zaoraniu dwóch skib robił przerwę na skrzypce. Bywało, że rozgrywał nowe melodie do późnej nocy, a po przebudzeniu wczesnym rankiem jeszcze na chwilę chwytał za smyczek.
 
Kapelę o zmiennym, płynnym składzie tworzył z kolegami z Chutcza, Bachusa, Serniaw i Petryłowa. Byli wśród nich m.in. Kazimierz Urbanowicz, puzonista Feliks Stopa, bębnista Bronisław Nowakowski i akordeonista Stefan Staszkowski. Kapela grywała na weselach aż do 1985 roku.

Bibliografia:
Krzysztof Gorczyca, Łuhom, łuhom ponad Buhom. Muzyka tradycyjna Polesia Lubelskiego i jej wykonawcy, Lublin - Włodawa 2018.
PL | BY | UA

Share on Google+

Музыка Палесся / МУЗИКА ПОЛІССЯ// енциклопедія традиційної музики // Энцыклапедыя традыцыйнай музыкі //encyklopedia muzyki tradycyjnej.